Nog een stukje achterstallig Curacao

Maarrrrrr..... Toen.... Helaas.... Even een dompert.... We kwamen met de auto langs de zoutpannen, waar een twintigtal rose flamingo's aan het pootjebaden waren, die moeten natuurlijk even op de gevoelige plaat gezet worden.. er is een raam ingeslagen van onze huurauto, terwijl we op 30 meter afstand heel even naar de flamingo's stonden te kijken, twee tassen gestolen (die pasten niet meer in de kofferbak van de Kia picanto, die was al vol met de buggy) , Hill was gewoon bij de auto, maar kwam ook richting mij gelopen en in 5 minuten is het gebeurt, stelletje boeven. iPad weg, compactcamera weg, telefoon van Hilde weg, Hildes rijbewijs weg, maar het ergste was nog heel de tas met babyspullen weg. We hebben inmiddels nieuwe babyspullen, en de andere spullen waren ook niet zo duur en verbangbaar (verzekering), we hebben wel even flink gebaald en 2 uur op het politiebureau gezeten om aangifte te doen, aanvankelijk was de ietwat stevige plotiemevrouw drukker met haar nagels doen dan met haar werk en werd er tot drie keer toe geweigerd een aangifte te doen dat kon niet want we hadden de auto daar moeten laten staan en de politie moeten bellen! O, maar mevrouw ik heb 5 x de politie gebeld, maar er werd niet opgenomen, kijk maar dit nummer, je landcode is niet goed, o jawelhoor want de mevrouw van het autoverhuurbedrijf nam wel op (zelfde landcode), het nummer is verkeerd! Deze (911) is voor levensbedreigende situaties, o dan ben ik blij dat het niet levensbedreigend was, want er werd niet opgenomen en bij het ander politienummer werd ook niet opgenomen. Kan ik nu aangifte doen of niet? Niet? Kom Hill we gaan naar Punda, daar zit ook een politiebureau .. Of zal ik even met die vriend van die mensen in Scuba Lodge bellen, die is hier hulpofficier van Justitie? Wacht mijnheer, mijn collega komt zo bij u, ik heb een foto en het kenteken van de vermoedelijke dader aan de politie gegeven, maar die zijn helaas net zo corrupt, de neef van de officier van Justitie blijkt de grootste crimineel van het eiland te zijn en schijnbaar heeft de helft van het parlement niet eens een MAVO diploma, mijnheer de agent presteerde het om anderhalf uur met twee vingers te typen op een stukje van 30 regels tekst met rapappaaaa 40 type-/spelfouten, dat is nog een stuk meer dan ik nu met mijn kleine lettertjes en TOUCHSCREEN met WORDVERVANGING XD, De tiental foto's van de vermoedelijke dader en handlangers (ik heb het maar bij foto's gelaten, Dex en Hilde waren erbij en je wil toch liever niet dat ons iets overkomt anders had ik misschien mijn roestige Aikido praktijken toch eens kunnen gebruiken), heb ik via dropbox op de computer van de ambtenaar gezet, ze stonden in de map downloads, waar wil je ze hebben mijnheer de politieman? Doe maar in de map pictures (aangifte werd ook volledig zonder sjabloon in MS Word uitgetypt) , mapje gemaakt met onze namen, laten zien; kijk hier staan ze. Komen we terug bij het hotel, de politie heeft gebeld, ow misschien goed nieuws... Nee ze konden de foto's niet vinden (MAVO pet!) of we ze nog een keer willen mailen grrrr.., maar ja gelukkig is alles goed met ons en we laten de pret niet bederven, het zijn maar spullen, voor de rest is het helemaal Fantastisch hier, de mensen zijn heel aardig , perfect weer en supermooi.
Na deze romslomp, verzekering bellen, iPhone en tablet op afstand blokkeren/traceren/wissen, aangifte, huurauto omruilen etc. Blijven we de volgende dag, maar eens lekker bij het hotel, lekker in het zwembadje met Dex en lekker een paar cocktails nuttigen om dit snel te vergeten en wat blijkt de barkeepers bij Scuba lodge kunnen best aardige cocktails bedenken, blonde Loes maakt er een paar waar ik meteen even namen voor verzin:
Short Island Oranje bitter of Flamingo soepie en Bitter sweet symphonie by LoesieDushi... Mmmm ;P
'S avonds hebben we heel Willemstad rond gelopen op zoek naar een goed restaurant, maar na een uur lopen komen we uit bij: Bijblauw... (Naast ons hotel XD), waar het er erg quasichique uitziet, stijvol, maar toch chill en de Osobuco is van alle Osobuco die ik in mijn hele leven op heb... Toch... Wel echt!.... De meest recente (de enige tot nu toe die ik ooit verorbert heb), maar smaakt heerlijck (na zo'n lange hongerige wandeling, in Europa daar hebben ze trek, hier hebben we echt HONGERDEBONGER, de hongerklop, ken je die? ). Opmaak 10, versheid 10, smaak 10 echt lekker. Ondertussen gooit Dex zijn nieuwe trucje in de strijd, hij kan handkussen geven en wind de serveerster om zijn vingertje, de charmeur! Ik weet niet of de mensen aan de tafel naast ons als eerst hun tong uitsteken, maar Dex toont iig zijn lange lap en weer liggen er een aantal mensen dubbel, doet hij even die Dex.. Moe en voldaan zoeken we ons bedje op... Nadat we de hele inventaris in twee tassen minder hebben gepropt.
Mornin' ontbijt! ETUH! En daarna op naar het vliegveld, even afscheid nemen van de lieve mensen bij Scubalodge, hadden het daar nog best wel even volgehouden, maar op naar het nieuwe avontuur Aruba, Jamaica, oeh I wanna take her to Bermuda, Bahama, come On pretty mama...